کد مطلب:29468 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:98

تو مظلوم پس از منی












4732. پیامبر خداصلی الله علیه وآله:ای علی! تو ستمدیده پس از منی. هر كس به تو ستم كند، به من ستم كرده است.[1].

4733. پیامبر خداصلی الله علیه وآله:ای علی! تو پس از من، ستم خواهی دید. وای بر كسی كه به تو ستم كند و به حقّت تجاوز كند! و خوشا بر آن كه پیروی ات كند و كسی را بر تو برنگزیند!

ای علی! پس از من، با تو جنگ خواهند كرد. وای بر كسی كه علیه تو بجنگد! و خوشا بر آن كه همراه تو بجنگد![2].

4734. پیامبر خداصلی الله علیه وآله:ای علی! تو وصیّ من پس از منی و تو مظلومِ پس از منی.[3].

4735. المناقب - به نقل از ابو لیلی -:پیامبر خدا به علی علیه السلام فرمود:«از كینه هایی كه در سینه كسانی علیه توست و آنها را جز پس از مرگ من آشكار نمی كنند، برحذر باش. خدا آنان را لعنت كند و لعنت كنندگان، لعنتشان كنند».

آن گاه، پیامبرصلی الله علیه وآله گریست. گفته شد:ای پیامبر خدا! گریه ات از چیست؟

فرمود:«جبرئیل به من خبرداد كه آنان بر او ظلم خواهند كرد، از حقّش بازش می دارند، با او می جنگند، فرزندانش را می كُشند و به آنان بعد از او ستم می كنند.

و جبرئیل از طرف خدای عزوجل به من خبر داد كه این ستم، آن گاه كه قائمشان قیام كند، از بین خواهد رفت و سخنشان اوج خواهد گرفت و امّت، بر دوستی آنان، گِرد خواهند آمد و عیب گیرندگانِ بر آنان، كم خواهند شد، و بددارندگان آنان، خوار خواهند گشت، ستایشگران آنان، بسیار خواهند شد و این، در هنگامی خواهد بود كه شهرها دگرگون گردند، بندگانْ ناتوان شوند، از فرجْ ناامید شوند و در این هنگام، قائم در بین آنان، آشكار خواهد شد».[4].

4736. دلائل النبوّة - به نقل از محمّد بن كعب، در یادكرد جریان صلح حُدَیبیّه -:صلح نامه نویس پیامبر خدا در این صلح، علی بن ابی طالب علیه السلام بود. پیامبر خدا فرمود:«بنویس! این، چیزی است كه محمّد بن عبد اللَّه، بر آن اساس با سهیل بن عمرو، صلح می كند».

علی علیه السلام كُندی به خرج می داد و از این كه جز «محمّد، پیامبر خدا» بنویسد، امتناع می كرد.

پیامبر خدا فرمود:«بنویس! برای تو هم چنین چیزی پیش خواهد آمد و تو آن را در حالی كه مظلوم هستی، خواهی پذیرفت».[5].

4737. شرح نهج البلاغة - به نقل از ابو سعید خُدْری -:روزی پیامبر خدا از مشكلاتی كه علی علیه السلام بعد از او با آنها گرفتار خواهد شد، یاد كرد و بسیار گفت.

علی علیه السلام گفت:تو را به حقّ خویشاوندی سوگندت می دهم - ای پیامبر خدا - از خدا بخواه كه پیش از تو مرا به پیشگاه خود، فرا خوانَد.

پیامبر خدا فرمود:«چگونه از اجل معیّن، از او درخواست كنم؟».

علی علیه السلام گفت:ای پیامبر خدا! بر چه پایه ای با آنانی كه به من فرمان دادی با آن بجنگم، جنگ كنم؟

فرمود:«به خاطر بدعت هایی كه در دین، ایجاد می كنند».[6].

4738. شرح نهج البلاغة:ابو جعفر اسكافی نیز روایت كرده كه پیامبرصلی الله علیه وآله به خانه فاطمه علیها السلام وارد شد و دید كه علی علیه السلام خوابیده است. فاطمه علیها السلام رفت كه بیدارش كند. پیامبرصلی الله علیه وآله فرمود:«رهایش كن. او پس از من بی خوابیِ بسیاری خواهد كشید، و به خاطر او، ستم بر اهل بیت من بسیار سخت خواهد بود».

فاطمه علیها السلام گریست. پیامبرصلی الله علیه وآله فرمود:«گریه نكن. شما دو نفر با منید و پیش من در جایگاه كرامت هستید».[7].









    1. الاعتقادات:104.
    2. عیون أخبار الرضا:63/303/1، بشارة المصطفی:220 و 125.
    3. كنز الفوائد:56/2، مائة منقبة:33/84.
    4. المناقب:31/62، الأمالی، طوسی:726/351.
    5. دلائل النبوّة، بیهقی:147/4، المناقب:231/193.
    6. شرح نهج البلاغة:108/4.
    7. شرح نهج البلاغة:107/4.